Kyou - Ryou Fujibayashi

Kyou gülümser ve kira'yı öper.
o zaman eski sevgililerini rüyanda görmeyi bırakmalısın..yoksa gidip hepsini dövebilirim.. der "hıh"lar..

Ryou kapıyı anahtarıyla açıp içeri girer.Bugün herzamankinden daha neşeli görünüyordur.
-Onee chaaaaan...Evdemis...HAA?!?!?!
Ryou o sırada ablasıyla tanımadığı biri yanyana oturuyorlardı...Sadece masum bir şekilde oturduklarınıda söyleyemezdi...
-Onee chaan!?!?!...

Kyou başını kaldırıp Ryou'ya bakar. Hemen ayağa kalkar ve ona sarılır.
Ryou!! nerelerdeydin!! senin için çok endişelendiim!! der ve ona daha sıkı sarılır.

Ryou şüpheli bir şekilde Kyou'ya bakar.
-Benim için endişelenecek vaktin oldu mu onee chan?!:..

Kyou ters ters Ryou'ya bakar. Bu bakışı Ryou'yu her zaman korkutmuştur.
Bir şüphen mi vardı??

Ryou kızarmıştı.
-Bu kim onee chan?...Beni hiç tanıştırmadın...Niye burada?!...

Kyou biraz kızarır ama kıkırdar.
'Bu' dediğin kişi sen ortalarda olmadığın için sana bahsedemediğim sevgilim.. der ve biraz daha kızarır.
Bileğim burkulduğu için beni o buraya getirdi.

Ryou tip tip bir ona birde onee chanına bakar.Sonra;
-Onee chan...Seni kurtaran biriyle sevgili olmana gerek yok...

Kyou gülümser ve ryou'ya sımsıkı sarılır.
seni asla bırakmayacağım ryou.. Bunu aklına sok tatlım.. der ryou'yu elinden tutup kira'nın eliyle tokalaştırır.
bundan sonra iyi anlaşsanız iyi edersiniz..çünkü ikinizden de asla vazgeçmeyeceğim.. der ve tekrar gülümser.

Ryou ablasının koluna sıkı sıkı sarılır.Konu ablası olduğunda inatçı bir çocuktan farkı yoktur.Yüzünü Kyou'nun koluna bastırarak pek anlaşılmayan bir şekilde;
-Onee chan...Onun burada kalmasına izin verme...Sana bakışını beğenmedim...Fazla...Yakın bakıyor...

Kyou sessiz bir kahkaha atar. Ryou'nun başını okşar.
Tamam tatlım.. Sadece sen gelmediğin için korkmuştum.. Ondan beni yalnız bırakmamasını istedim.. dedi ve kira'ya baktı. Gözlerinden durumu anlamış olmalıydı ki iyi geceler dileyip Kyou'nun dudağına bir öpücük kondurduktan sonra odadan çıktı. Kyou Ryou'ya baktı ve kendini tutamayıp tekrar kahkaha attı.

Ryou evden çıkan Kira'ya tip tip baktı.Sonra Kyou'ya sarıldı.
-Onunla gidecek misin?...
dedi ağlamaklı bir ses tonuyla...

seni bırakmam asla tatlım.. dedi ve ryou'yu yatıştırmak için başını okşadı. kira'ya göz kırptı ve birazdan kapı kapandı. Kyou tek ayağı üstünde sekerek yatağına oturdu ve Ryou'yu ya yanına oturttu. Koruyucu abla moduna girer ve hesap soran bir tavırla konuşmaya başlar.
Bu saate kadar neredesin sen?!

Ryou omuzlarını silkeledi.
-Birkaç kişiden kaçtım...Ehhhmmm...Herneyse...O neden bu saate kadar buradaydı?!...Sen kendini koruyabiliyorsun onee chan...
son 2 cümlesini omuzlarını silkelerek inatçı çocuk modunda söylemişti...

kyou burkulmuş bileğini gösterdi.
Bu durumda tekme bile atamam..ayrıca onu seviyorum ufaklık.. der ve gülümser. Böyle durumlarda ona 'ufaklık' derdi hep.

Ryou Kyou'nun koluna sarılmış bırakmıyordu.Onuda kaybetmek istemiyordu.Korkuyordu.Ama bunu hiç söylememişti Kyou'ya....Artık söylemekte istemiyordu.Bunu daha fazla uzatmasının yanlış anlaşılıp kıskançlık duyduğunu sanmalarını istemiyordu.Derin bir nefes alarak;
-Benle onu tanıştırmadın...Hem onu bukadar seviyorsan...Üfff peki ama beni bırakmayacaksın...

Kyou gülümsedi ve Ryou'ya sımsıkı sarıldı. O da Ryou'yu kaybetmek istemiyordu.Ne Ryou'dan ne de Kira'dan vazgeçebilirdi. İkisi de onun için dünyadaki her şeyden daha önemliydi.
Seni bulabilseydim tanıştıracaktım tatlım.. Ayrıca hiç birinizi de bırakacak değilim.. dedi ve Ryou'nun içini rahatlatacak bir gülümseme takındı. Onun başını okşamaya devam etti. Sonra birden aklına gelmiş gibi irkildi.
Ben 10 dk sonra geliyorum tatlıım!! dedi ve elinden geldiğince koşarak kira'nın odasına girdi. Oradan kira'nın kendisine verdiği hediyeyi ve eşyalarını alıp tekrar odaya döndü.
Kira'nın bana verdiği hediyeyi merak ediyor musun? diye sordu. Ryou'nun meraklı bakışlarına daha fazla dayanamadı ve arkasında sakladığı yavru köpeği Ryou'ya gösterdi. Eşyalarını bir kenara koydu ve Ryou ile köpeğin yanına gitti.
Çok sevimli dimiii??!!Adını lili koydum..eski köpeğimizin ismi.. dedi ve gülümsedi.

Ryou gülümsedi.Elini köpeğe doğru uzattı.Nazik ve yavaşça başını okşadı.
-Eski Lili'mizi hiiçbir köpeğe değişmezdim.Ama buda tatlı... dedi hafifçe gülümseyerek.Sonra heyecanlı bir şekilde Kyou'ya döndü;
-Hem...Elimde olsaydı erkenden gelirdim...Ama ben o sırada kaçmakla meşguldüm onee chan... dedi yüzünü asarak...

Telefonun ne güne duruyor! beni arasaydın hemen gelirdim! sana kaç kere başın belada olduğunda beni aramanı söyledim!! diye azarladı Ryou'yu.. Haklı bir sebebi olduğundan emindi. Yine de Kyou'ya bir şekilde ulaşmalıydı.

-Ummm...Heyecandan unuttum onee chan...Birkaç çocuktan kaçıyordum.Tramvvaya bindim ama orasıda çok kalabalıktı...Zaten ineceğim yerden çok sonra indim...Sonra koşarak kaçtım ve anca varabildim...
dedi dudağını bükerek...Kyou'ya telefon açmak hiç aklına gelmemişti.
-Birkaç serseri beni süzerken korkudan aramayı unuttum...Sumimasen...

Kyou gülümsedi ve Ryou'nun başını omzuna yasladı.
çok mu korkmuş benim canım kardeşiiimm.. der ve başını okşamaya başlar..

Ryou üzgün bir sesle;
-Tabii ki onee chan...Yoksa seni arardım...Biliyorsun,ama...İşte... dedi Kyou'nun koluna kedi gibi yapışarak.Sonra duraksadı ve yüzünü bastırdığı Kyou:'nun kolundan çekmeyerek pek anlaşılmayacak bir sesle;
-Ben acıktım...Yemek yapalım mı onee chan?...

Kyou gülümsedi.
Sen otur tatlım ben yaparım.. dedi ve kalkıp ayağına basmamaya çalışarak mutfağa yöneldi.

Ryou ayağa fırlayarak kyounun kolunu omzuna attı ve bileğinden tutarak Kyou'ya gülümsedi.
-Sen şuan hastasın onee chaaan...Sen sadece mutfakta oturup bana neyi nasıl yapacağımda yardım edersen ben hazırlarım... dedi kedi gibi başınıKyou'nun omzuna koydu.

oi oi..O kadar da hasta değilim hanfendi.. Neyse.. Bu seferlik yemekleri sen yap da evlenince zorluk çekme.. Alıştırma yani.. der ve göz kırpar.